وقتی خشم یک استراتژی است

تحقیقات نشان می‌دهد که خشم تاکتیکی است که بازنده برای برگرداندن جدول استفاده می‌کند.

تحقیقات نشان می‌دهد که خشم تاکتیکی است که بازنده برای برگرداندن جدول استفاده می‌کند.

یک مطالعه جدید منتشر شده در علوم اعصاب شناختی و عاطفی اجتماعی نشان می‌دهد که “بازنده دردناک” تهاجمی در واقع موجودی استراتژی است تا احساسات.  این مطالعه مبتنی بر ورزش به ما اطلاعاتی درباره چگونگی حفظ خونسردی در محیط‌های بسیار رقابتی ارائه می‌دهد.

 ماسیا بوادس روتگر روانشناس از دانشگاه بارسلونا و یکی از نویسندگان این تحقیق جدید توضیح می دهد: «من خودم در یک تیم آماتور فوتبال بازی می کردم و مشاهده کردم که بازیکنان خاصی در صورت قطعی بودن شکست، خطاهای زشت و غیرضروری مرتکب می شوند.  حتی جالب‌تر اینکه برخی از افرادی که این کار را انجام می‌دهند، در خارج از زمین سردرگم نبودند.»

تحقیقات بوادس روتگر پرخاشگری ناشی از رقابت خارج از رقابت را اندازه گیری کرد و نتایج ثابتی یافت: وضعیت رقابتی پایین (یعنی رتبه پایین به دلیل باخت بیشتر) با پرخاشگری بالاتر مرتبط است.  او توضیح می دهد: «به صراحت بگویم، بازنده ها به طور متوسط ​​تهاجمی تر از برندگان هستند. 

“و این منطقی است: اگر رقیب شما از شما بهتر عمل کرد، باید برای جلوگیری از آنها به پرخاشگری متوسل شوید.”

 به گفته  وی ، این نتایج نه تنها از نظر تئوری مرتبط هستند، بلکه ممکن است سرنخ هایی در مورد چگونگی پیشگیری بهتر و مقابله با پرخاشگری در ورزش را ارائه دهند.

او توضیح می دهد: “شما اغلب می شنوید که مربیان و مفسران ورزشی می گویند که تیم های برنده تهاجمی و سخت هستند.”  نتایج ما مستقیماً با این روایت در تضاد است.»  او نمونه ای از گلدن استیت وریرز در فصل 2021-22 را ارائه می دهد که نه تنها قهرمان NBA شد، بلکه این کار را در حالی انجام داد که در بین تیم های کم جریمه لیگ قرار داشت.

 بوادس روتگر تأکید می کند که رایج ترین دلیل پرخاشگری در ورزش در واقع ماهیت استراتژیک است.  این بدان معناست که عصبانیت و بازی ناپسندی که توسط تیم بازنده به نمایش گذاشته می‌شود، برای جبران کمبود مهارت آنها است.  “به طور خاص، داده های ما نشان می دهد که مردم از پرخاشگری به عنوان یک منبع رقابتی استفاده می کنند و نه از روی کینه.  این بدان معناست که افراد به دلیل ناامیدی به سادگی علیه حریف خود عمل نمی کنند.  در عوض، به نظر می رسد پرخاشگری یک استراتژی عمدی تر برای جبران تفاوت مهارت است.

در مقابل، مجریان برتر با وضعیت رقابتی بالاتر، خونسرد باقی می مانند و با نیروی محض مهارت پیروز می شوند.

همچنین وی پیشنهاد می‌کند که می‌توانیم با احتیاط این یافته‌ها را به یک محیط رقابتی عمومی مانند یک محل کار سخت یا حتی برای افرادی که ممکن است با مسائل مدیریت خشم سر و کار دارند، تعمیم دهیم.

این مطالعه می تواند برای روانشناسان رشدی یا ورزشی که با افراد پرخاشگر سروکار دارند جالب باشد. 

در نتیجه تحقیقات فوق توصیه میشود :

اگر در حال شکست هستید، مراقب خودتان باشید، خونسردی خود را حفظ کنید و منصفانه بازی کنید.

برگرفته از سایت : .psychologytoday

نویسنده متن : هنا دیوان

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *