واقعیت مجازی (vr ) شمشیری دو لبه

واقعیت مجازی (Virtual Reality) یک تجربه شبیه‌سازی شده است که می‌تواند مشابه یا کاملاً متفاوت از دنیای واقعی باشد و کاربردهایی در حوزه‌های آموزش ، سرگرمی ، تجارت و در حوزه درمانی دارد .

شیوه‌های جدید و به روش عمیق آزمایش نشده ، ملزم به احتیاط بیشتر در استفاده گسترده میباشند و باید تحقیقات و پژوهش‌های بلند مدت صورت گیرد تا مفید یا مضر بودنشان کاملأ مشخص شود.

از مزایای بیشمار این شیوه جدید ، بخصوص در رواندرمانی بسیار نوشته شده که احسنت برانگیز است و به راستی میتواند یک شیوه کاملأ برتر رواندرمانی در آینده‌ای نه چندان دور باشد .

اما این شیوه معایبی هم در استفاده نا صحیح و عدم پیروی از دستورالعمل و همچنین آسیب‌هایی بخصوص برای کودکان ، بهمراه دارد که حتمأ باید اطلاع رسانی شود که هدف این متن هم همین است .

علاوه بر نگرانی‌هایی که در ملاحضات بهداشتی و سلامت که همراه پکیج هشدارهای مصرف کننده مثل تشنج ، مشکلات رشدی در کودکان ، و یا حتی بیهوشی ، داده میشود ،

در تحقیقاتی که جنیفر میلبراد ، فارغ‌التحصیل EPFL Open House

انجام داد ، متوجه شد واقعیت مجازی VR فراگیر، استراتژی هماهنگی پیش فرض کودک را مختل میکند.

او واقعیت مجازی خود را به نمایش گذاشت تا به کاربران اجازه دهد با استفاده از نیم تنه، هواپیماهای بدون سرنشین را هدایت کنند. کاربرانی از عموم مردم دعوت شدند تا از هدست واقعیت مجازی استفاده کنند و حرکات نیم تنه آنها به آنها اجازه می دهد تا از میان یک سری موانع در یک منظره مجازی عبور کنند.

Miehlbradt به یاد می آورد: “بزرگسالان هیچ مشکلی با استفاده از حرکات ساده نیم تنه برای عبور از موانع مجازی نداشتند، اما من متوجه شدم که کودکان نمی توانند این کار را انجام دهند.” آن موقع بود که سیلوسترو از من خواست که به دفترش بیایم.

سیلوسترو میسرا، رئیس بنیاد برتارلی در مهندسی ترجمه اعصاب ، در آن زمان سرپرست میهلبادت بود. آنها متوجه شدند که آزمایش نیم تنه واقعیت مجازی آنها ممکن است چیزی را در مورد نحوه رشد سیستم عصبی کودک فاش کند و هیچ مطالعه ای در ادبیات تأثیر هدست های واقعیت مجازی بر کودکان را ارزیابی نکرده است. آنها یک مطالعه چند ساله را با همکاری موسسه فناوری ایتالیا آغاز کردند که شامل 80 کودک بین 6 تا 10 سال بود. نتایج امروز در Scientific Reports منتشر شده است .

دانشمندان بر این باورند که کنترل سر در محیط های VR آسان تر است زیرا جهت گیری مورد نظر با ورودی بصری هماهنگ است. از سوی دیگر، کنترل تنه به کاربر نیاز دارد که بینایی را از کنترل واقعی جدا کند، که نیاز به هماهنگی پیچیده سر و تنه دارد. کودکان خردسال بیشتر از حس درونی وضعیت بدن به ورودی بینایی متکی هستند. به نظر می رسد جدید بودن محیط VR مغز کودک را تحت تأثیر قرار می دهد که کمتر به سیگنال های داخلی توجه می کند.

Miehlbradt توضیح می‌دهد: «نتایج نشان می‌دهد که واقعیت مجازی همه جانبه می‌تواند استراتژی هماهنگی پیش‌فرض کودکان را مختل کند و ورودی‌های حسی مختلف – بینایی، حس عمقی و ورودی‌های دهلیزی – را به نفع بینایی وزن کند.» دانشمندان همچنین دریافتند که هماهنگی سر و تنه به جای بلوغ قبلی در سن 8 سالگی، هنوز در 10 سالگی به بلوغ کامل نرسیده است.

اوقات فراغت و توانبخشی با استفاده از VR

“VR نه تنها برای اوقات فراغت، بلکه برای کاربردهای درمانی مانند توانبخشی و توانبخشی عصبی، یا درمان فوبیا یا موقعیت های ترسناک، محبوبیت زیادی پیدا کرده است. تنوع سناریوهایی که می توان ایجاد کرد و جنبه بازی که می تواند در موارد دیگر ایجاد شود. فعالیت های دست و پا گیر این فناوری را به ویژه برای کودکان جذاب می کند، و ما باید آگاه باشیم که واقعیت مجازی همه جانبه می تواند استراتژی هماهنگی پیش فرض کودک را مختل کند.

منبع : Ecole Polytechnique Federale de Lozanne

منتشر شده در : sciencedaily.com

نویسنده : مهرداد تقی‌پور